چيزي که ميان من و تو نيست غريبي ست
صد بار تو را ديده ام اي غم به گمانم؟!

انگار که يک کوه سفر کرده از اين دشت
اينقدر که خالي شده بعد از تو جهانم

از سايه سنگين تو من کمترم آيا؟!
بگذار به دنبال تو خود را بکشانم

اي عشق...! مرا بيشتر از پيش بميران
آنقدر که تا ديدن او زنده بمانم...